
بازی مجازی یا اسباب بازی؟
اسباب بازی ریشه ی ماقبل تاریخ دارد. باستان شناسان عروسک هایی که بچه ها در زمان های قدیم با فکر و خلاقیت خود برای خویش درست کرده اند را همواره در کاوشهای خود یافت میکنند. بعدها کسانی پیدا شدند که برای کودکان اسباب بازی و حتی بازی درست کردند.
این روزها بازی ها، مجازی شده و علاقه ی کودکان هر روزه بیشتر به بازی های کامپیوتری معطوف میشود.
کمتر کودکی است که با کامپیوتر، گوشی و تبلت آشنا نباشد. کودکان و نوجوانانی که کمتر پای بازی های مجازی می نشینند، به ورزش و فعالیت های دیگر بیشتر می پردازند و کمتر عصبی می شوند.
بعضی بازی های کامپیوتری کودک را پرخاشگر، عصبی کرده و هیجانی آمیخته از ترس و اضطراب در او ایجاد می کند، که اثرات منفی و مخربی برای کودک در پی خواهد داشت.
اما نباید فرزندمان را از بازی مجازی با کامپیوتر منع کنیم. منع مکرر استفاده با این گونه وسایل او را حریص تر کرده و باعث به هم زدن تعادل روانی کودک می شود.
کافیست مدت زمان استفاده از وسایل الکترونیکی را تنظیم کنیم. والدین نباید بچه ها را از تلفن همراه و اینترنت و فعالیتهای رایانه ای و مشابه دور کنند، زیرا باعث کنجکاو شدن و علاقه ی بیشتر کودکان به این منابع می شود.
بهتر است والدین بدانند استفاده از وسایل مجازی باید باعث پردازش فکری و پیشرفت کودکان می شود.
دنیای مجازی برای کودکان
دنیای مجازی به طور فزاینده ای محبوب شده است و با این حال گزارشات کمی در مورد استفاده کودکان از این جهان مجازی وجود دارد.
کودکان کم سن و سال، بیشتر وقتشان را در حال گذراندن در فضای مجازی آنلاین هستند، زیرا فناوری در این قرن تغییرات زیادی در اَعمال اجتماعی و فرهنگی ایجاد کرده و میکند.
برخی از تعاملات آنلاین کودکان را می توان، در ماهیت بازیگوشی کودکان دسته بندی کرد. با این حال، بازی و فناوری غالبا” به عنوان مخالف هم و در برابر هم قرار می گیرند.
این مقاله، به تنش های پیرامون رابطه یین بازی و فناوری و گفتمان های مشابه در مورد مفاهیم “واقعی” و “مجازی” و ارتباط آنها اشاره دارد.
روش بازاریابی جهانیان با کودکان و والدین/مراقبان براساس محبوبیت روزافزون دنیای مجازی و تمایل آنها به ارائه بازی آنلاین در یک محیط امن در دو دنیای مجازی و واقعی است.
یافته ها نشان می دهد که دنیای مجازی فرصت های متداولی برای بازی به این کودکان خردسال ارائه می دهند و انواع بازی هایی که کودکان در آن مشغول هستند ارتباط نزدیکی با بازی “آفلاین” دارند.
حرف آخر
بعد از هفته ها در خانه ماندن، کودک شما احتمالا” وقت گذراندن با دوستان و همکلاسی های خود را از دست می دهد.
اگرچه ارتباط مجازی نمی تواند جای واقعیت را بگیرد، اما برنامه ها و بازی های مجازی که به کودکان امکان می دهد در کنار هم بازی کنند و دوستانشان را به چالش بکشند.
این بازیها با حضور خانواده ها و در زمانبندئی که والدین تعیین می کنند بسیار مفید و ثمر بخش خواهد بود و باعث میشود که کودکان با حضور و کنترل بزرگترها در دنیای مجازی گام نهند.
قرنطینه(Quarantaine) و کرونا ویروس (Coronavirus) و (COVID-19)
زندگی در قرنطینه خانواده ها را مجبور کرده است تا به روش های خلاقانه ای فکر کنند.
انتخاب این ایده که خانواده ها در طی شیوع ویروس کرونا (COVID-19) بطور خلاقانه ای با فرزندانشان وقتشان را با سرگرمیهایی غیر از دنیای مجازی بگذرانند، بسیار عالی ست. گاهی بازی مجازی یک گزینه عالی و طراوت بخش با اعضای خانواده خواهد بود. و این مهم کودک را کمتر به گوشه رینگ دنیای مجازی سوق میدهد.
بازیهای گروهی به دلایل زیادی برای بچه ها بسیار مهم است. با وجود کرونا ویروس (Coronavirus)هنوز هم می توانید با بازیهایی در دنیای مجازی از راه دور، پدربزرگ و مادربزرگ، دایی، عمو و بقیه ی فامیل را دورهم جمع کرد، و به چالش کشید.
با وجود شرایط کرونا و قرنطینه، بچه ها فقط می خواهند سرگرم شوند. بنابراین، اجازه دهید بازی ها را با حضور و همراهی شما با رعایت مقررات والدین شروع کنند، و از ورود به بازی های مجازی به تنهایی فاصله بگیرند! بجای منع مکرر استفاده با این گونه وسایل او را به زمان بندی و بازی گروهی خانوادگی تشویق کنید.
زمان مطالعه حدود 3دقیقه و30ثانیه
لطفا”دیدگاهتان را با سایر دوستان به اشتراک بگذارید.